Workshopresultaten
Deze prachtige talking sticks maakten mijn Belgische gasten in de workshop deze week.
Hoe de talking stick een verlangen wakker kuste
Een antenne voor het hart
Ademloos luisterden we naar haar verhaal waarin ze ons haar geheime verlangen vertelde om te schilderen. Ze durfde het zelf nauwelijks te erkennen. Met haar handen geklemd om de talking stick, werd haar verhaal steeds beeldender en gepassioneerder. Alle beren op de weg kwamen langs: misschien kon ze het wel niet, ze had er geen tijd voor, zou ze het wel volhouden? Maar ook vertelde ze dat schilderen haar vrijheid, creativiteit en plezier op zou leveren en dat zij, haar gezin en ook haar werk daarvan zouden profiteren. Ze bedacht de eerste stap om diezelfde avond met haar gezin te spreken over de tijd die ze graag wilde hebben om een schildercursus te gaan doen.
We waren er stil van en daarna vertelden we haar, wat een prachtig verhaal ze had verteld en hoe haar verhaal ons geraakt had.
‘Ik ben zelf ook verrast’ zei ze. ‘Ik had een heel ander verhaal opgeschreven. Het kwam door de talking stick. Die inspireerde me om het zo te vertellen. Ik ben zelf ook geraakt door mijn eigen verhaal. Het kwam recht uit mijn hart.’
Dit gebeurde in een workshop die ik samen met Ehwaz gaf en waarin ik werkte met storytelling, het GROW model en de talking stick om verlangens werkelijkheid te laten worden.
( Deze talking stick is gemaakt door Pieter Pieters in één van mijn workshops. Hier lees je alles over de symboliek van deze stok)
Wil jij ook zelf aan de slag met de talking stick? Kom hem dan eerst maken in mijn workshops en ik help je op weg.
Of wil je met jouw team met storytelling en de talking stick werken. Neem dan contact op met Karen.
Talking stick bij Flock Leadership
Zie de talking stick die ik voor Frans van Rooij maakte op pagina 10 en 11 in gebruik.
Hoe een team creatief ging vergaderen met de talking stick?
Waarom luistert niemand naar elkaar?
Met een grote zucht zei ze dit tegen mij in de intake.
Nieuwsgierig geworden naar de talking stick had ze me uitgenodigd voor een gesprek om te ontdekken wat de talking stick voor haar team zou kunnen betekenen. Ze had van mij argumenten en voorbeelden nodig om haar team te overtuigen.
Ik besloot aan te schuiven bij hun vergadering om zelf te ervaren ‘waarom niemand naar elkaar luisterde’, zoals zij het noemde.
Ik sloot aan bij een levendige groep. Er was weliswaar een agenda, maar geen voorzitter die dat bewaakte. Alle teamleden bleken creatieve geesten te zijn en al snel vlogen de ideeën over de tafel. Het was een brainstorm van formaat. In de chaos verdwenen veel ideeën met potentie en aan de lichaamstaal van steeds meer teamleden zag ik dat ze afhaakten, hoewel ze nog hun best deden om mee te denken. En sommigen staakten zelfs hun pogingen om er nog tussen te komen.
Het agendapunt werd afgesloten met: ‘We komen er de volgende keer op terug.’
Herkenbaar? Zo gaat het vaak met een stelletje creatievelingen in een vergadering.
Ten slotte voelen allen teleurstelling en na een poosje komt niemand meer met een nieuw idee, omdat er toch niet naar geluisterd word.
Wat gebeurde er nu precies ?
Mensen met veel creatieve ideeën denken vaak snel, zijn enthousiast en associëren rap op andere prikkels. Dat is een goudmijn, maar ook lastig te managen, zonder frustratie op te roepen bij degene zelf en degenen met een ander tempo. Ik ken het maar al te goed, ik ben er zelf ook zo één.
Talking stick methode in 3 rondes
Als ik in die vergadering de talking stick als methode had ingezet om het onderwerp uit te diepen zou er weliswaar ruimte zijn gekomen voor degenen die anders niet aan bod kwamen en zou er tegelijkertijd ook veel frustratie zijn ontstaan bij de snelle denkers.
Ik besloot eerst een verhaal te vertellen waarbij iedereen in de luistermodus kwam.
Toen vroeg ik ze om met de methode van de talking stick te reageren op het verhaal.
Een uiterst simpele vraag? Wat sprak je het meest aan in het verhaal en waarom? Ieder kreeg 2 minuten spreektijd. Daarbij kregen ze de opdracht om te voelen wat deze ronde met de talking stick met ze deed. Dat mochten ze in de 2e ronde vertellen.
Zo raakten we de diepere lagen van het werken met de talking stick aan, waarin ieder had gevoeld wat deze methode haar voor nieuws had gebracht.
Enkele uitkomsten.
- Ik durfde voor het eerst eens vrijuit te spreken, zonder bang te zijn om mijn verhaal niet af te kunnen maken.
- Ik wilde telkens iets zeggen, ergens op in gaan, maar dat mocht niet en dat maakte me onrustig.
- Ik ben bang dat ik mijn ideeën kwijt raak als ik ze niet meteen mag zeggen.
- Ik moest nu wel iets zeggen, anders durf ik dat niet zo goed en ik ben trots op mezelf.
- Alle vragen die ik wilde stellen losten gewoon op, omdat de antwoorden al werden gegeven.
We besloten een 3e ronde te doen, waarbij je mocht reageren op wat je van anderen had gehoord.
Wie wilde pakte de stok op en sprak. De reacties mochten een compliment, een vraag, of een tip zijn en de ontvanger mocht reageren. Ook daar stelden we een tijdslimiet aan, hoewel we dat heel flexibel gebruikten.
In deze 3e ronde was begrip voor elkaar, ze zagen elkaar, er kwamen tips om met elkaars gedrag om te gaan en op die manier de vergaderingen effectiever en plezieriger te laten lopen. Ieder lid zou verantwoordelijkheid nemen voor het geheel.
Een paar maanden later hoorde ik dat het nog steeds werkte, dat het oude gedrag natuurlijk vaak de kop op stak, maar dat er altijd wel iemand was die de talking stick in herinnering bracht: hun anker om met elkaar te spreken en naar elkaar te luisteren. Oh, ja… en de vergaderingen duurden korter.
Wil jij ook je ervaringen met de talking stick delen? Of vragen stellen? Dat kan hieronder.
Talking stick van Cordes
Deze talking stick maakte ik voor Cordes organisatieadvies en ontwikkeling voor hun 25-jarig bestaan.
De bedrijfskleuren oranje en blauw staan voor creativiteit en verstand.
Symbolen voor: samenwerking, familie, transformatie, trouw, samen sterk, reizen, zelf aan het roer staan, vrijheid, energie en doorstroming.
Een persoonlijke stok voor een bedrijf waar ik met veel plezier al vele jaren mee samenwerk.
Talking stick van Schouwen-Duiveland in dialoog
Deze talking stick maakte ik voor de dag van de dialoog in Schouwen-Duiveland met alle symbolen en kleuren van de dag van de dialoog, van de gemeente Schouwen-Duiveland, vis, zeewier en symbolen voor samenwerking, verbinding, doorstroming, energie, communicatie en verantwoordelijkheid voor gedrag, kleurrijk en creatief.
Sjef Lommen, directeur van de Pontes Pieter Zeemanschool uit Zierikzee, opende de Dag van de Dialoog en vertelde over de betekenis van de talking stick en haar symbolen.
44 stokken van olijfhout
De opbrengst van een week werken in Epidavros.
Prachtig olijfhout voor de talking sticks ( praatstokken)
Dit olijfhout heb ik in nov. in Epidavros voorbereid. Er zijn 5 categorieën hout.
1- Geschild, vers, nat hout. Dat moet nog een aantal maanden drogen.
2- In vormen geschild, nat hout.
3- Droog hout, geschild. Moet nog geschuurd.
4- Droog hout, grof geschuurd. Moet nog fijn geschuurd worden.
5- Droog hout en fijn geschuurd. Klaar voor gebruik.
Ervaringen met de talking stick
Deel hier jouw ervaringen met de talking stick. Inspireer elkaar met je verhalen.
Hier kun je ook op anderen reageren, vragen stellen en nieuwe ideeen toetsen.
Een team in beweging
Een uitnodiging tot empathie
Ik was uitgenodigd om een middag met een team te werken. Het team had te maken met grote veranderingen op het werk. De thema’s waren vertrouwen, verbinding en omgaan met verandering.
Samengevat: synergie creëren.
Ik koos een serie speelse werkvormen die het team deze doelen zouden laten ervaren. Werkvormen waarin je ervaart te vertrouwen op de ander(en), oefeningen die de huidige en de gewenste onderlinge verbinding blootleggen en opdrachten waarin loslaten en initiatief nemen elkaar afwisselden, om flexibiliteit in verandering te ervaren. Samenwerken op een hele fysieke en sensitieve wijze liep als een rode draad door de middag heen. Het zou een hele creatieve middag worden.
Hoogoplopende Emoties
Een paar dagen voor deze teamdag gebeurde er iets in het team. Plotseling was de teamleider vervangen. Iedereen was in verwarring. Boosheid, teleurstelling, onbegrip en verdriet hield de gemoederen bezig.
We besloten om de middag wel doorgang te laten vinden, maar we zouden beginnen met een ronde met de talking stick, ook omdat de teamleider graag zijn verhaal wilde komen doen.
Ik legde de werkwijze van de talking stick uit. Alle teamleden konden op die manier, zonder onderbroken te worden helemaal hun eigen verhaal vertellen.
Verhalen
Het waren echte, emotionele verhalen. Ze spraken uit hun hart en deelden hun verdriet en boosheid met elkaar.
Eén van de teamleden gaf aan dat ze niet wilde spreken. Dat mocht ook zo zijn. Haar lichaam was verstard, al haar spieren hielden haar verdriet binnen. Toen de andere teamleden uitgesproken waren, nam ze toch de stok op. Ze hield hem stevig vast en met één hand begon ze de veren te strelen. Ik zag hoe haar lichaam ontspande. En met een zachte stem deed ook zij haar verhaal. Het was onroerend en verbindend hoe dit team daar bij de open haard hun verhalen en emoties deelden.
Na een korte pauze, waarin de teamleider afscheid nam, was er een grote behoefte om actief te worden en met elkaar een nieuwe verbinding aan te gaan. Het werd een middag om nooit te vergeten met zoveel energie en bereidheid om samen verder te gaan.
Na afloop zei één van de teamleden tegen de anderen: ‘Morgen op kantoor, dan zie ik jullie heel anders dan anders, veel meer als een heel mens.’
Storystick
Luisteren en vertellen
Doel:Luisteren en vertellen. Loslaten. Improviseren. Samenwerken.
Vorm: De groep zit in een kring.
Tijd: 30 minuten.
Groepsgrootte: 12 personen.
Praatstok: De praatstok helpt om aandachtig te luisteren en ongestoord te vertellen. Degene die de stok in handen heeft vertelt en de anderen luisteren alleen. Door een mooie, symbolische stok te gebruiken wordt de aandacht intenser. De praatstok is een krachtig middel tot communicatie.
Opdracht: De groep vertelt samen een verhaal. De trainer begint bijvoorbeeld met:
‘Toen ik onder de beukenboom stond en boven mij het gele bladerdek zag wist ik dat ik mijn verjaardag in herfsttinten zou vieren. Ik raapte alvast wat bladeren op en besloot ter plekke dat ik mijn hele huis in herfst wilde tooien en dit seizoen omarmen met alles wat het geeft. Met mijn handen vol bladeren…’
Op dat moment geeft de trainer de praatstok aan een deelnemer, die het verhaal in enkele regels, waarin hij een nieuwe gebeurtenis openbaart, vervolgt. Hij sluit af met een open eind, waarop de volgende doorgaat.
De volgorde is vrij, dat is belangrijk, zodat niemand van tevoren een vervolg kan bedenken.
Aandachtspunt voor de trainer: Zorg ervoor dat het verhaal blijft lopen. Niets wat er eerder gezegd is mag ontkend worden. Iedereen voegt iets nieuws toe: een gedachte, een gevoel, een gebeurtenis.
Meer werkvormen voor communicatie vind je in mijn bibliotheek.
